ΠΑΡΑΣΙΤΙΚΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ

Υπάρχει διαδεδομένη η νεοφιλελεύθερη άποψη, κατά την οποία η κρίση του Καπιταλισμού στη παρούσα φάση , προήλθε από την κατάρρευση των ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων και την στρέβλωση στην αγορά που προκλήθηκε από δύο ημικρατικές Τράπεζες την FANNIE MAY και την FREDDIE MAC. Τα φθηνά και χαμηλής εξασφάλισης δάνεια που έδιναν οι τράπεζες αυτές με κρατική επίνευση για να αποκτήσει ο κάθε Αμερικανός το σπίτι του (δέσμευση της κυβέρνησης Bush), στρέβλωσαν λενε τον ανταγωνισμό , ώθησαν και άλλες τράπεζες να τις μιμηθούν, και από εκεί και πέρα προέκυψαν οι τιτλοποιήσεις , τα πακεταρίσματα , ο τζόγος πάνω στα παράγωγα προιόντα ,όλα αυτά που δημιούργησαν δηλαδή το πρόβλημα.
Ερμηνεύουν δηλαδή την κρίση με εξαιρετικά απλοικό τρόπο . Ανάγουν μια και μόνο παράμετρο σε ερμηνευτικό εργαλείο ενος εξαιρετικά περίπλοκου συστήματος πράγμα που αντιφάσκει και με την ίδια την θεωρία του Καπιταλισμού. Σωρεία παραγόντων και αιτιών που βρίσκονται σε αλληλεξάρτηση συντείνουν στις κρίσεις του Καπιταλισμού. Στην αντίθετη περίπτωση θα ήταν εύκολη και η αντιμετώπιση των περιοδικών κρίσεων του συστήματος.
Θεωρώ ότι το σύστημα του καπιταλισμού με την μορφή που εμφανίστηκε τα τελευταία χρόνια θα έφθανε σε οριακό σημείο , ακόμα κι αν δεν υπήρχε η ιστορία με τα στεγαστικά δάνεια και αυτό θα συνέβαινε ,διότι το σύστημα έχασε τον βασικό του στόχο, ο οποίος δεν είναι άλλος από το να "Παράγει". Ιδιαίτερα στις ΗΠΑ και την Μ.Βρεττανία υπήρξε τεράστια αποβιομηχάνιση ,όπου ολόκληρη η παραγωγή μεταφέρθηκε σε χώρες χαμηλού κόστους, διόγκωση του χρέους για κατανάλωση , και μεγάλη ανάπτυξη του τριτογενούς τομέα (κάθε είδους υπηρεσίες). Ετσι παραδοσιακά παραγωγικές χώρες με τεράστια παραγωγή βρέθηκαν να εισάγουν σχεδόν τα πάντα. Οι βιομηχανίες που απέμειναν δεν εκσυγχρονίστηκαν και τεχνολογικά υστερούν (αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία), η δε οικονομία συνολικά αναπτύχθηκε στη βάση της κατανάλωσης και μόνο.Στο πλαίσιο αυτό ερμηνεύεται και το άλμα της κατασκευαστικής βιομηχανίας .Κατασκευές (κατοικίες όλο και πιό πολυτελείς ) για την απόλαυση και όχι για υποδομές οι οποίες εξυπηρετούν την παραγωγική βάση.
Αναπτύχθηκε δηλαδή αυτό που ονομάζω" Παρασιτικός Καπιταλισμός".Μεγάλες ομάδες καπιταλιστών εφυγαν από τη άμεση παραγωγή και διοχέτευσαν τα κεφάλαιά τους στα τοξικά προιόντα που είχαν μεγάλες αποδόσεις .Ακόμα και βιομηχανίες παραδοσιακές μπήκαν στο τομέα των υπηρεσιών αναπτύσσοντας τμήματα Real estate . Η General Motors για παράδειγμα - μια παραδοσιακή αυτοκινητοβιομηχανία- δραστηριοποιήθηκε και στο Real Estate και σε άλλες άσχετες με το αντικείμενό της δραστηριότητες, όπου και έχασε τεράστια κεφάλαια.
Ετσι η παραγωγή απαξιώθηκε και ο τζόγος αποθεώθηκε. Στην κατάσταση αυτή όπως διαμορφώθηκε οι μεσάζοντες κάθε είδους , αυτοί που πωλούν διαμεσολάβηση ,είτε πρόκειται για μεσίτες αστικών συμβάσεων είτε συμβολαιογράφους ,δικηγόρους ,χρηματιστές, brokers τραπεζικά στελέχη γενικότερα κλπ πλούτισαν υπέρμετρα ενώ αυτοί που πραγματικά παράγουν χρεώθηκαν στις Τράπεζες. Η παρασιτική αυτή τάξη που δεν αποτελείται μονο από τους παλιούς καπιταλιστές, έφερε την κρίση. Πως; Μα με το ανεβάζει συνεχώς τις τιμές. Εχοντας τεράστιο εισόδημα για κατανάλωση δημιουργούσε τεράστια ζήτηση που αύξανε τις τιμές ωθώντας τους φτωχούς να δανείζονται όλο και περισσότερο για να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες στέγασης παιδείας ,κλπ , ακόμη και διατροφής.Με πανάκριβα προιόντα και υπηρεσίες και τους φτωχούς αλλά και μεγάλη μερίδα μεσαίων στρωμάτων να ζουν με δανεικά ήταν βέβαιη η καταστροφή. Η ζήτηση κατέρρευσε και επήλθε η κρίση. Είναι συνεπώς νομοτελειακό. Με την τροπή που πήραν τα πράγματα αυτό θα συνέβαινε. Τα υπόλοιπα είναι περιπτωσιολογία που έχει ψήγματα αληθείας ,δεν είναι όμως η αλήθεια.Μακάρι να είχαμε να κάνουμε με τον παλιό καπιταλισμό θα ήταν πολύ πιό εύκολα και πιο αντιμετωπίσιμα τα πράγματα.
Την κρίση πληρώνουν κατά κύριο λόγο αυτοί που δεν έφταιξαν και ακριβώς εδώ βρίσκεται η ευθύνη των νέων κινημάτων που θα αναπτυχθούν . Θα πρέπει να αναδείξουν, να εξειδικεύσουν και να εμπνεύσουν τους πολίτες για το καινούργιο. Περιμένω πολλά από τα κινήματα που οργανώνονται απο τα κάτω. Είναι μια πρώτη προσπάθεια να πάρουμε την ζωή μας στα χέρια μας.Η πορεία αυτών των κινημάτων θα οδηγήσει είτε προς την ανατροπή του υπάρχοντος συστήματος είτε στην χειρότερη περίπτωση σε ένα συμβιβασμό με καλύτερους όρους για τα κοινωνικά στρώματα, που πλήτονται περισσότερο.