Χθες παρακολουθήσαμε την συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στην αγαπημένη του Αννα Παναγιωταρέα. (το βιντεάκι είναι από την πρώτη του συνέντευξη στη συγκεκριμένη δημοσιογράφο το1990).Φαίνεται ότι τον κυνηγούν τα φαντάσματα των παίδικών του χρόνων.Από τότε σε κάθε κρίσιμη περίοδο της καριέρας του εμφανίζεται στην Παναγιωταρέα η οποία έχει προφανώς αναλάβει εκστρατεία τόνωσης του προφίλ του.Στη συνέντευξη αυτή, που δεν είχε αρχή μέση και τέλος, φάνηκε η έλλειψη επεξεργασμένων θέσεων, η αδυναμία σύλληψης του συγκεκριμένου και η ανικανότητα της καθεστωτικής Αριστεράς να αντιληφθεί τα αίτια της κρίσης. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια παροιμιώδη αδυναμία του πολιτικού συστήματος να αρθρώσει λόγο και προτείνει λύσεις ακόμα και μέσα στο ίδιο το σύστημα.Κάτι παραπάνω από προφανής είναι η φοβερή ανεπάρκεια των προσώπων που συγκροτούν τις ηγεσίες των κομμάτων καθώς και των στελεχών και ιδιαίτερα εκείνων που που ανδρώθηκαν μέσα στον κομματικό σωλήνα. Η Αριστερά αντιμετώπιζει ιστορικά πρόβλημα ηγεσίας, πάντα απαντούσε με το στερεότυπο <<δεν υπάρχει θέμα προσώπων αλλά θέσεων>> και πάντοτε υπερφαλλαγγιζόταν από πρόσωπα (Παπανδρεου κλπ). Στην περίπτωση Τσίπρα τα πράγματα έφθασαν στο απροχώρητο. Επιβλήθηκε στη Αριστερά ένα πρόσωπο ανεπαρκές που αναδείχθηκε λόγω της συγκυρίας και ενός ιδιότυπου life style. Αδυνατεί να σταθεί στο συγκεκριμένο, να αρθρώσει πολιτικό λόγο , να προτείνει και είναι ιδιαίτερα λυπηρό ειδικά για νέο άνθρωπο να αναπαράγει τα στερεότυπα μιας ορισμένης Αριστεράς του μεσοπολέμου. Μια μικροαστική κνίτικη λογική που βαυκαλίζεται οτι απαντά στα προβλήματα.Σκεφτόμουν ,πόσο η θητεία στην ΚΝΕ διαλύει την σκέψη του ανθρώπου , τον κάνει να μην μπορεί να αντιληφθεί την κεντρική αντίφαση του συστήματος και να αναλώνεται σε τακτικισμούς για το καπέλωμα των αυθόρμητων κινημάτων. Αυτοί λοιπόν που τον επέβαλαν θα πρέπει να τον αποσύρουν από την κεντρική πολιτική σκηνή , να του κάνουν λίγο φροντιστήριο, να μελετήσει στοιχειώδη οικονομικά, να κανει ενδοσκόπηση και να σκεφτεί τον ρόλο του ως στελέχους της Αριστεράς και κατόπιν να επανέλθει για να κριθεί. Χρειάζεται στοιχειώδης κατάρτιση. Με πορδές δεν βάφονται αυγά. Οσο για τα αυθόρμητα κινήματα, αυτά θα βρούν το δρόμο τους και μέσα από τους αγώνες θα αναδείξουν τις ηγεσίες τους και θα σφυρηλατήσουν την συλλογικότητά τους. Κανένας μικροαστός πολιτικός δεν θα τα καπελώσει. Σημασία έχει η Πράξη , όχι το life style.Σημασία έχει η Γνώση ,όχι οι ανέξοδες κουβέντες . Σημασία έχει το συγκεκριμένο, το άμεσο, και όχι οι παντός είδους συνεντεύξεις βελτίωσης του προφίλ που έχουμε στην κοινωνία .